Εκδηλώσεις για την οικονομική ενίσχυση του πάρκου

Δημοσιεύθηκε την 15 Μαΐου 2009 από parkingparko

Δημοσιεύθηκε στην Εκδηλώσεις. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

2 απαντήσεις στο Εκδηλώσεις για την οικονομική ενίσχυση του πάρκου

  1. Ο/Η spacetzigano λέει:
    17 Μαΐου 2009 στο 11:39

    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ATHENS.INDYMEDIA.KΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΕΝΑΣ “ΑΝΑΡΧΟΚΗΠΟΣ”, ΑΠΛΗΣΙΑΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ… «Πώς αντιλαμβανόμαστε την αυτοργάνωση»Ώντας κάτοικος Εξαρχείων, από τη μέρα που ξεκίνησαν τα σκαψίματα για τη δημιουργία του πάρκου, συμμετείχα στις δουλειές και σε αρκετές συνελεύσεις. Είχα στο μυαλό μου να δημιουργήσουμε ένα πάρκο, ως πρωτοβουλία πολιτών – κατοίκων και μη, που το χρειάζεται η περιοχή, τόσο σαν ελέυθερα προσβάσιμο χώρο, αλλά και σαν χώρο υψηλού πρασίνου.Προκειμένου να γίνει αυτό σχηματίστηκε μια συνέλευση η οποία θα είχε σαν στόχο να διαχειρίζεται το πάρκο ως προς το σχεδιασμό των παρτεριών, των δρόμων, τον εφοδιασμό των φυτών κλπ.Μετά από κάποιες εβδομάδες, η συνέλευση αυτή ενέταξε στα καθήκοντά της και το να προγραμματίζει κάποιες εκδηλώσεις [συζητήσεις, συναυλίες, προβολές] προκειμένου να είναι πιο πολύπλευρη η λειτουργία του χώρου.Στη συνέλευση της Δευτέρας [που είχε αναβληθεί από την Κυριακή] τέθηκε προς προβληματισμό το θέμα ότι το πάρκο έχει γίνει «Μαβίλη» και «τί θα κάνουμε γι’αυτό» – με την έννοια ότι μαζεύεται πολύς «εναλλακτικός» κόσμος. Και σε αυτό το σημείο ξεκινάει ο δικός μου προβληματισμός. Πώς αντιλαμβανόμαστε την αυτοργάνωση; Την αντιλαμβανόμαστε ως μια διαδικασία που είναι ανοιχτή στην κοινωνία και που επιδιώκει την ολοένα και αυξανόμενη συμμετοχή της, ανεξαρτήτως πιστεύω, ή την αντιλαμβανόμαστε ως μια διαδικασία που αφορά εμάς τους «μυημένους» που θεωρούμε τους υπόλοιπους λούμπεν; Για μένα θα έπρεπε από τη στιγμή που δημιουργείται ένα πάρκο, να ανήκει στη γειτονιά και να διαχειρίζεται από τη γειτονιά. Να υπάρχει δηλαδή μια διαχειριστική συνέλευση των κατοίκων της περιοχής που να φροντίζει μόνο πρακτικά θέματα: πότισμα, καθάρισμα, συντήρηση κλπ.Από εκεί και πέρα, αν θέλουμε να λέμε ότι το πάρκο αυτό είναι δημόσιος χώρος, δεν μπορεί να μπαίνουν στη μέση άλλα κριτήρια για το ποίοι είναι ευπρόσδεκτοι σε αυτό το πάρκο και ποίοι όχι. Επίσης δεν μπορεί να συζητείται σε συνέλευση ποιός θα κάνει εκδήλωση και ποιά θα είναι αυτή. Όταν δηλαδή κάνει κάποιος πάρτι στο Στρέφη ή προβολή στην πλατεία, ενημερώνει τη συνέλευση του Στρέφη ή την Πρωτοβουλία Κατοίκων ή το δήμο; Ο καθένας, ως άτομο, ως παρέα/συλλογικότητα κλπ έχει εξίσου δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το πάρκο όπως θέλει, χωρίς να υποχρεούται να έρθει σε συνεννόηση με τη συνέλευση. Φοβάμαι λοιπόν ότι η συνέλευση του πάρκου με τον τρόπο που λειτουργεί τώρα και με τις αρμοδιότητες που έχει αναλάβει, δίνει – άθελα ή ηθελημένα – στο πάρκο χαρακτηριστικά πολιτικού χώρου. Περνάει το μήνυμα ότι οι «εναλλακτικοί», οι μη πολιτικοποιημένοι και οι πολιτικά αντίπαλοι δεν χωράνε εδώ. Σαν να λέμε ότι στην πλατεία Συντάγματος δεν επιτρέπονται οι αναρχικοί. Δηλαδή, φτιάξαμε ένα πάρκο για εμάς ή για όλους; Αν από μόνοι μας δεν θέλουμε να δώσουμε την απάντηση, μάλλον την δίνει η γειτονιά. Το πάρκο έχει πολύ κόσμο: κατοίκους του ευρύτερου χώρου και μη-κατοίκους του ευρύτερου χώρου. Άλλοι κάτοικοι πολύ σπάνια εμφανίζονται – κι όταν εμφανίζονται είναι κυρίως από πίεση των παιδιών τους – αλλά είναι εμφανές ότι δεν νιώθουν άνετα με «κάτι». Μας έχει απασχολήσει τί είναι αυτό το «κάτι» που δεν τους κάνει να νιώθουν άνετα; Κι επιπλέον, θέλουμε να το εξαλείψουμε ή όχι; Χτες βράδι άκουσα από διπλανή παρέα μια κοπέλα να λέει «εμένα μ’αρέσει εδώ, αλλά δεν έχω παρέα να έρχομαι». Φταίει εκείνη που θεωρεί ότι χρειάζεται «κάποιου είδους» παρέα για να πάει σε ένα πάρκο; Άραγε έχει διαφορετική παρέα για κάθε άλλο πάρκο που πάει; Προφανώς αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο της συνέλευσης. Τα Εξάρχεια είναι ιστορικά μια έντονα χρωματισμένη περιοχή και σε πολύ κόσμο αυτό από μόνο του μπλοκάρει τη συμπεριφορά τους, το αντιμετωπίζουν σαν γκέτο. Κι εδώ είναι η ευθύνη όλων όσοι συμμετέχουμε στα πράγματα, να δείξουμε ότι τα Εξάρχεια δεν είναι γκέτο, είναι ανοιχτά σε όλους ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος, σεξουαλικής προτίμησης, αισθητικής και πολιτικής άποψης [εξαιρουμένων των γνωστών]. Και ευθύνη της ίδιας της συνέλευσης του πάρκου, μιας και μιλάμε για δημόσιο χώρο είναι να υπερασπιστεί αυτές τις αρχές αντί να «ξενερώνει» που έρχονται οι εναλλακτικοί ή ακόμα και να αναζητά τρόπους να περιορίσει την προσέλευσή τους. Δεν εννοώ πώς πρέπει να ξεχαστεί ο πολιτικός χαρακτήρας του εγχειρήματος της δημιουργίας του πά

    Απάντηση

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *