Συλλογικό κείμενο σχετικά με περιστατικά απρόκλητης βίας στα Εξάρχεια

Τον τελευταίο καιρό βιώνουμε στα Εξάρχεια συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν ούτε με τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς,ούτε με τις διαθέσεις των ριζοσπαστικών χώρων που έχουν την περιοχή ως σημείο αναφοράς.Το πνεύμα ελευθερίας που υπάρχει στη γειτονιά για κάποιους έχει γίνει άλλοθι ασυδοσίας. Απρόκλητες επιθέσεις σε κατοίκους,περαστικούς,θαμώνες και μικρά μαγαζιά,κλοπές και επιθέσεις σε μπαρ και καφετέριες διαμορφώνουν μια κατάσταση που από μεμονωμένα περιστατικά τείνει να καταλήξει σε συνηθισμένες πρακτικές. Είναι εγκληματικό να εκδηλώνονται τραμπουκισμοί και νταηλίκια από κάποιους που έχουν βρει στην αυτονομία,ελευθερία και αντίσταση των Εξαρχείων το έδαφος για να εκδηλώνουν τη βία και τον ατομικισμό τους.Οι άνθρωποι που κάποιοι τους βρίζουν ως “μικροαστούς νοικοκυραίους” έχουν ανοίξει τις πόρτες τους σε κόσμο κυνηγημένο από την αστυνομία,τρώνε κάθε τόσο χημικά μέσα στα σπίτια τους.Πολλοί έχουν περάσει χούντες,πολέμους,διώξεις είτε εδώ,είτε σε άλλη χώρα.Αλλά και τίποτα από τα παραπάνω να μην τους έχει συμβεί,δε νοείται κανείς να δέχεται επίθεση στο δρόμο,στο σπίτι του,ή στο μαγαζί του,επειδή είπε μια κουβέντα.

Τη στιγμή που αντιμετωπίζουμε μια συνολική επίθεση ενάντια σε όσα προσπαθούμε να κατοχυρώσουμε στη γειτονιά (ελευθερία διακίνησης ιδεών,αντιεμπορευματοποίηση κοκ) με αγώνες ενάντια στην αστυνομοκρατία,ενάντια στις εισβολές σε στέκια και καταλήψεις,ενάντια στο εμπόριο ναρκωτικών κ.ά., δεν είναι δυνατόν να ερχόμαστε αντιμέτωποι και με όποιον νομίζει ότι μπορεί να εκδηλώνει οποιαδήποτε συμπεριφορά θέλει εξαιτίας του υπέρμετρου εγωισμού του και σε βάρος της ελευθερίας και της ανεκτικότητας που μπορεί να υπάρχουν στη γειτονιά. Άλλωστε ό,τι κατακτιέται χρειάζεται και περιφρούρηση και δε σκοπεύουμε να επιτρέψουμε σε τέτοιες λογικές να ροκανίσουν την κοινωνική αλληλεγγύη και την απελευθέρωση,για τις οποίες αγωνιζόμαστε.Θεωρούμε ότι τέτοιες συμπεριφορές γκετοποιούν τη γειτονιά,διαμορφώνουν μια κατάσταση ανυπόφορη για τους κατοίκους και τους θαμώνες,ξυπνούν τα συντηρητικά αντανακλαστικά κάποιων,βάζουν σε κίνδυνο πολιτικά και κοινωνικά εγχειρήματα.Επιπλέον,μέσα σε αυτό το κλίμα ανασφάλειας που δημιουργείται βρίσκουν πρόσφορο έδαφος όσοι επιβουλεύονται τους αγώνες μας.

Τα Εξάρχεια,εκτός από μια περιοχή συνάντησης,ζύμωσης και οργάνωσης αντιστάσεων,είναι και μια τυπική αθηναϊκή γειτονιά.Η αίσθηση ότι με το που περνάς τη Σόλωνος ένας άλλος αέρας πνέει στην ατμόσφαιρα-πιο ελεύθερος,πιο οικείος-έχει κερδηθεί με συλλογικούς αγώνες και συγκρούσεις.Συγχρόνως,όμως,εδώ μένουν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.Δεν είναι ούτε μια απέραντη αλάνα,ούτε πεδίο βολής.Τα Εξάρχεια είναι για άλλους ένας μύθος που είτε ζουν είτε ξορκίζουν και για άλλους η γειτονιά τους,μια γειτονιά με τα στέκια,τους χώρους και τους χρόνους της,μια γειτονιά όπου το δημόσιο και το πολιτικό είναι ταυτισμένα με την ιστορία της. Πρακτικές και λογικές που δε σέβονται αυτές τις κατακτήσεις και που υπονομεύουν τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς δεν έχουν θέση σε αυτή.Σε τελική ανάλυση,η πολυσυλλεκτικότητα των Εξαρχείων είναι μια από τις ομορφιές τους.Και εμείς που υπογράφουμε το κείμενο,παρόλες τις διαφορές μας,συνυπάρχουμε εδώ και υπερασπιζόμαστε κοινές αξίες.