Το Σάββατο 7 Μαρτίου 2009, όλοι εμείς, κάτοικοι των Εξαρχείων και άλλων γειτονιών της Αθήνας, κρίνοντας πως με τη δημιουργία πάρκου στο χώρο του πρώην πάρκινγκ στη συμβολή των οδών Χαρ. Τρικούπη, Ναυαρίνου και Ζωοδ. Πηγής θα βελτιωθεί σημαντικά η ποιότητα ζωής στην πόλη μας, σπάσαμε τα τσιμέντα, φυτέψαμε πορτοκαλιές, λεμονιές, ελιές και άλλα δέντρα, δημιουργώντας έναν ελεύθερο χώρο πρασίνου, έκφρασης και παιχνιδιού.
Τα Εξάρχεια είναι άλλη μια πυκνοχτισμένη περιοχή κατοικίας της Αθήνας, μια γειτονιά με ψηλά κτίρια και στενούς δρόμους, σε μια πόλη που πνίγεται από το καυσαέριο και κάθε λογής χημικά. Σε αυτή τη γειτονιά, όπου η ανάγκη δημιουργίας χώρων πρασίνου είναι επιτακτική, υπάρχει έλλειψη σε αδόμητες εκτάσεις που θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε δημόσιους χώρους πρασίνου και να προσφέρουν μια ανάσα από το τσιμέντο της πόλης.
Έτσι, απελευθερώσαμε το χώρο του πρώην πάρκινγκ και δημιουργούμε μέσα από συμμετοχικό σχεδιασμό ένα πάρκο στη λογική της αυτοδιαχείρισης, με παιδική χαρά, χώρους για υπαίθριες προβολές, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις. Επανοικειοποιούμαστε το χώρο ο οποίος λειτουργεί μέσω της ανοικτής συνέλευσής του. Στόχος μας είναι η καθιέρωση ενός ελεύθερου πάρκου, ανοικτού και προσβάσιμου σε όλους, που λειτουργεί αδιαμεσολάβητα και αυτοοργανωμένα.
Η δυνατότητα δημιουργίας ενός δημόσιου χώρου πρασίνου στον συγκεκριμένο χώρο υπήρχε εδώ και δεκαεννιά χρ
όνια. Το οικόπεδο αυτό ‘ανήκει’ στο ΤΕΕ το οποίο το 1990 – σύμφωνα με απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής (1203/15.5.90) – είχε προσφέρει το οικόπεδο στο δήμο Αθηναίων για να το κάνει πλατεία, ζητώντας να αποζημιωθεί με τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης και αυτός ο συντελεστής να μεταφερθεί σε οικόπεδο ιδιοκτησίας του στο Μαρούσι.
Το δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Αθηναίων (1673/7.11.90) αποφάσισε ομόφωνα την αποδοχή της πρότασης του ΤΕΕ τονίζοντας ότι η προτεινόμενη «μετατροπή του χώρου κρίνεται απαραίτητη επειδή το οικόπεδο αυτό είναι κατάλληλο για τη δημιουργία πλατείας, σε μια κεντρική πυκνοκατοικημένη περιοχή της Αθήνας, η οποία έχει απόλυτη ανάγκη από σημαντικού μεγέθους κοινόχρηστους χώρους».
Ως συνήθως, όμως, ο δήμος όλα αυτά τα χρόνια αδράνησε καθώς ποτέ μέχρι σήμερα δεν προχώρησε στην υλοποίηση της δέσμευσης του. Το οικόπεδο λειτουργούσε ως υπαίθριο ιδιωτικό πάρκινγκ του οποίου η μίσθωση έληξε. Έτσι βρεθήκαμε σήμερα αντιμέτωποι με τον κίνδυνο οικοδόμησης του οικοπέδου.
Αποφασίσαμε λοιπόν και πήραμε την πρωτοβουλία για άμεση δράση ώστε να μην αφήσουμε έναν ακόμα υπαίθριο χώρο να γίνει τσιμέντο.
Ελάτε όλοι να στηρίξουμε με οποιονδήποτε τρόπο το νέο πάρκο.
Τα πάρκινγκ τους πάρκα μας